Veliki broj naučnika se slaže da postoji direktna povezanost između dijabetesa odnosno šećerne bolesti i povećanog rizika od metastaziranja kod obolelih od malignih bolesti.Najnovija istraživanja potvrđuju ovu tezu analizirajući precizne mehanizme kojima se objašnjava ova povezanost. Stotine miliona ljudi u svetu boluje od šećerne bolesti što je čini jednom od najčešćih bolesti. Osobe obolele od šećerne bolesti imaju povećan rizik za nastanak drugih bolesti među kojima su načešće kardovaskularne bolesti.
Rast i širenje tumora jako zavise od faktora mikrookoline a šećerna bolest između ostalog menja uslove i karakteristike prostora koji se nalazi između ćelija i telesnih tečnosti, čime utiče i na maligne ćelije.Metastaziranje je proces koji predstavlja širenje tumorskih ćelija po organizmu i nastaje kada maligne ćelije steknu sposobnost da se sa mesta primarnog tumora kreću ka udaljenim organima ili tkivima formirajući na tim mestima novi tumor odnosno metastazu. Da bi se odvijao ovaj proces neophodno je da se tumorske ćelije kreću kroz ekstracelularni prostor koji predstavlja mrežu isprepletanih vlakana, makromolekula, kolagena, glikiproteina i mnogih drugih supstanci. Povišen nivo šećera kod osoba obolelih od šećerne bolesti, može da menja strukturu ovih supstanci i na taj način olakšava širenje tumorskih ćelija.Proces vezivanja šećera za kolagena vlakana i druge supstance naziva se glikacija.
Jedna od studija koja se bavila ovim problemom analizirala je ponašanje ćelija karcinoma dojke u uslovima različitih nivoa glukoze, odnosno različitog stepena glikacije. Rezultati istraživanja su potvrdili da tumorske ćelije imaju povećanu pokretljivost i brzinu ćelijskih pokreta u uslovima povišene glikacije i samim tim imaju veću mogućnost da se nasele u udaljena tkiva i tamo formiraju novi tumor odnosno metastazu.
Naučnici će u budućim istraživanjima analizirati razliku između mehaničkog odnosno hemijskog uticaja glikacije na proces tumorske invazije odnosno metastaziranja