Zračenje podrazumeva primenu jonizujućeg zračenja u cilju uništavanja malignih ćelija.
Kod pacijentkinja sa karcinomom dojke uglavnom se koristi posle hirurškog lečenja i to posle poštednih operacija, ali se u određenim situacijama primenjuje i posle mastektomije.
Radioterapija ima prvenstveno efekat na maligne ćellije ali se ne može izostaviti i efekat na okolno zdravo tkivo.
Ukupna doza zračenja koja se određuje deli se u više manjih tretmana. Ugalvnom se daje 50 Gy (grej). Dakle, 25 dana po 2 Gy, što se praktično sprovodi tokom 5 nedelja. Danas se u svetu primenjuju i drugi modaliteti npr 40 Gy tokom 15 frakcija.
U odnosu na način primene, zračenje može da se sprovodi spoljašnjim pristupom, kada aparat zrači tkivo dojke sa određene udaljenosti. Drugi pristup je tzv brahiterapija, kada je radioaktivni materijal u samom tkivu dojke, odnosno u neposrednom kontaktu sa tkivom. Treći pristup je primena intraoperativna primena radioterapije.
Zračeni talas može da se usmerava na tkivo dojke, zid grudnog koša, pazuh, ostala regionalna limfna područja, kosti ukoliko postoje metastaze. Komplikacije ove terapije su otok i osećaj težine u dojkama i u ruci, promene na koži kao i umor.